Γ. Αρβανίτης: Αυτή είναι η αλήθεια για τον Κατσέλη...
Μία δυναμική παρουσία, που έδωσε αγώνα μαζί με συναδέλφους του
προκειμένου να δικαιωθούν στην υπόθεση Κατσέλη, μίλησε αποκλειστικά στο
acharnes-news.gr. Ο λόγος για τον κ. Γιώργο Αρβανίτη, πρόεδρο του
σωματείου των εργαζομένων στην εταιρεία Κατσέλης.
Ο Γ. Αρβανίτης μίλησε για τον αγώνα των εργαζομένων να παραμείνει ανοιχτό το εργοστάσιο, για τις συνεχείς παρεμβάσεις και την συνολική προσπάθεια των εργαζομένων της εταιρείας προκειμένου να μην κλείσει το εργοστάσιο.
Ταυτόχρονα υπογραμμίζει τη σημασία της ξαφνικής αλλαγής της στάσης της διοίκησης της εταιρείας η οποία ξαφνικά προχώρησε στην καταβολή όλων των δεδουλευμένων αλλά και των αντίστοιχων αποζημιώσεων. "Και ενώ ήμασταν σε μια φάση που πηγαίναμε για πτώχευση στις 18 Σεπτεμβρίου ξαφνικά έγινε μία ερώτηση για το ποιος θέλει να αποζημιωθεί μέχρι την Παρασκευή στις 19 Ιουλίου. Έπρεπε απλώς να το δηλώσει για να πάρει ολόκληρη την αποζημίωση και να φύγει."
Στην αρχή όπως λέει ο ίδιος υπήρξε φόβος από την πλευρά των εργαζομένων γιατί ήταν ένα -απλό χαρτί- κάτι σαν οικειοθελής αποχώρηση χωρίς καμία νομική βάση το οποίο διατύπωνε μεταξύ άλλων ότι ο κάθε εργαζόμενος αποχωρεί οικειοθελώς παίρνοντας μία υποτυπώδη αποζημίωση. "Πήγαμε παντού στην επιθεώρηση εργασίας, στα αρμόδια υπουργεία, ψάξαμε.... Ακόμα και οι δικηγόροι ήταν αντίθετοι στα όσα διατύπωνε το έγγραφο αυτό. Όμως όταν μένεις άνεργος, έχεις ανάγκη τα χρήματα. Οι αποζημιώσεις που πήραμε ήταν πολύ μικρές και κυμάνθηκαν από 1000 έως 3000 ευρώ".
Την Παρασκευή μας κάλεσε στο υπουργείο εργασίας ο κ. Κεγκέρογλου, σε συνέχεια της προηγούμενης τριμερούς συνάντησης που είχε διεξαχθεί. Ζήτησε να έρθει και ο διευθύνων σύμβουλος κ. Γεωργίτσης αλλά και η ομοσπονδία, στο πλαίσιο της συμφιλίωσης μεταξύ της διοίκησης και των εργαζομένων. Αυτή είναι η ουσία του θέματος".
Για το μέλλον του Κατσέλη ο κ. Αρβανίτης εμφανίζεται πολύ αισιόδοξος. "Εμείς πιστεύουμε πάντως ότι το εργοστάσιο θα ξανανοίξει. Τέτοιου είδους εργοστάσια δεν κλείνουν εύκολα. Ο Κατσέλης ήταν και θα είναι δυνατό όνομα στην αγορά. Είμαστε ενάμιση μήνα έξω από την αγορά. Αλλά και αύριο να μπούμε θα μπορέσουμε να ενσωματωθούμε πολύ γρήγορα σε αυτή. Ίσως όταν ξανανοίξει να υπάρχει κάποια άλλη βάση από πίσω".
Και συνεχίζει: "Μπορεί να υπάρχει ήδη πρόταση. Έχει γίνει ήδη κατάθεση πρότασης διαφορετικών συμφερόντων. Όχι του ομίλου Δαυίδ. Ή μπορεί να είναι από κάποιο άλλο fund του ομίλου. Και να ξανανοίξει όταν θα έχει ξεμπερδέψει πια με τα χρέη με λιγότερο εργατικό δυναμικό, με χαμηλότερους μισθούς. Πιστεύω ότι κάτι θα γίνει είμαι αισιόδοξος... Και τουλάχιστον να πάνε κάποιοι τουλάχιστον από τους εργαζόμενους να ξαναεργαστούν στην εταιρεία".
Ο ίδιος εκτιμά πως ακόμα κι αν ανοίξει το εργοστάσιο δεν θα είναι μέσα στους εργαζόμενους που θα μπορούσαν να ξαναπιάσουν δουλειά εκεί καθώς όπως και ο ίδιος παραδέχτηκε έκανε έντονη την παρουσία του αλλά και το πρόβλημα των εργαζομένων γεγονός το οποίο όχι μόνο δυσαρέστησε τη διοίκηση αλλά έκανε και τον ίδιο αποδέκτη σωρείας απειλών εκ μέρους της.
Αξίζει να σημειωθεί κάπου εδώ ότι η εταιρεία Κατσέλης απασχολούσε συνολικά 490 άτομα σε Αθήνα Θεσσαλονίκη και Βόλο. Στην Αθήνα μόνο απασχολούσε 350 εργαζόμενους.
Μιλώντας για την οικονομική κατάσταση της εταιρείας ο κ. Αρβανίτης αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η εταιρεία Κατσέλης από το 2002 μέχρι το 2008 είχε 110 εκ κέρδος. Μόλις έγινε η συγχώνευση, η οικογένεια Δαυίδ για να αγοράσει την εταιρεία και να μπορέσει να κάνει την συγχώνευση πήρε δάνεια. Δεν έβαλε ούτε ένα ευρώ από την τσέπη της για να κάνει την εξαγορά. Τα δάνεια αυτά χρεώθηκαν στον Κατσέλη με αποτέλεσμα να φτάσουνε στα 170 εκ. ευρώ. Έτσι έγιναν ανυπόφορα τα χρέη. Και ξανά δάνεια και ξανά κουρέματα»
Ο πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων εκτιμά ότι αν γίνονταν αναδιάρθρωση των χρεών, αυτό θα μειώνονταν στα 40 εκ. από 110 με αποτέλεσμα ο όμιλος να γλίτωνε σχεδόν 70 εκ. ευρώ.
Μεταξύ άλλων αναφερόμενος και στον καταλυτικό ρόλο που θα μπορούσε να παίξει η Eurobank, και στον ρόλο τον οποίο με τον τρόπο της τελικά έπαιξε ο κ. Αρβανίτης σχολιάζει: "Δεν είναι τυχαίο, που τη μία μέρα κατέθεσε αίτηση πτώχευσης ο Κατσέλης και την επόμενη κάποιος από την οικογένεια Δαυίδ χρήστηκε πρόεδρος στη Eurobank. Εμείς δεν θέλαμε να συμμετάσχουμε στα παιχνίδια αυτά των τραπεζών".
Οι εργαζόμενοι έβαλαν πλάτη στις δύσκολες μέρες που πέρναγε η εταιρεία. "Είχαμε φτάσει σε σημείο να μην πληρωνόμαστε και παρόλα αυτά συνεχίζαμε να δουλεύουμε με τον ίδιο ζήλο και με υπομονή. Δεχτήκαμε να πληρωνόμαστε με δωροεπιταγές σούπερ-μάρκετ και το μόνο που μας εξασφάλιζε η δουλειά μας ήταν τα τρόφιμα του μήνα."
Μιλάει με ιδιαίτερη συγκίνηση αναφερόμενος στη στήριξη που βρήκαν οι εργαζόμενοι από τους βουλευτές κ.κ. Μακρή και Κατσώτη από τους Ανεξάρτητους Έλληνες και το ΚΚΕ αντίστοιχα. "Ήταν στο πλευρό μας όχι μόνο ως πολιτικοί αλλά και ως άνθρωποι, είχαμε ηθική συμπαράσταση".
Κλείνοντας, αναφερόμενος στο δήμο Αχαρνών, μιλάει με απογοήτευση για την παρούσα δημοτική αρχή η οποία όπως λέει ήταν πανταχού απούσα από τα τεκτενόμενα στην εταιρεία. "Ο δήμαρχος δεν στήριξε τους εργαζόμενους. Σε αντίθεση με άλλους αρχηγούς δημοτικών παρατάξεων, ο δήμαρχος ήταν ο μοναδικός ο οποίος αν και περιμέναμε να είναι στο πλευρό μας, ωστόσο δεν έδειξε το ανάλογο ενδιαφέρον. Δεν ήταν παρόν σε καμία πορεία, σε καμία διαμαρτυρία.".
Ο Γ. Αρβανίτης μίλησε για τον αγώνα των εργαζομένων να παραμείνει ανοιχτό το εργοστάσιο, για τις συνεχείς παρεμβάσεις και την συνολική προσπάθεια των εργαζομένων της εταιρείας προκειμένου να μην κλείσει το εργοστάσιο.
Ταυτόχρονα υπογραμμίζει τη σημασία της ξαφνικής αλλαγής της στάσης της διοίκησης της εταιρείας η οποία ξαφνικά προχώρησε στην καταβολή όλων των δεδουλευμένων αλλά και των αντίστοιχων αποζημιώσεων. "Και ενώ ήμασταν σε μια φάση που πηγαίναμε για πτώχευση στις 18 Σεπτεμβρίου ξαφνικά έγινε μία ερώτηση για το ποιος θέλει να αποζημιωθεί μέχρι την Παρασκευή στις 19 Ιουλίου. Έπρεπε απλώς να το δηλώσει για να πάρει ολόκληρη την αποζημίωση και να φύγει."
Στην αρχή όπως λέει ο ίδιος υπήρξε φόβος από την πλευρά των εργαζομένων γιατί ήταν ένα -απλό χαρτί- κάτι σαν οικειοθελής αποχώρηση χωρίς καμία νομική βάση το οποίο διατύπωνε μεταξύ άλλων ότι ο κάθε εργαζόμενος αποχωρεί οικειοθελώς παίρνοντας μία υποτυπώδη αποζημίωση. "Πήγαμε παντού στην επιθεώρηση εργασίας, στα αρμόδια υπουργεία, ψάξαμε.... Ακόμα και οι δικηγόροι ήταν αντίθετοι στα όσα διατύπωνε το έγγραφο αυτό. Όμως όταν μένεις άνεργος, έχεις ανάγκη τα χρήματα. Οι αποζημιώσεις που πήραμε ήταν πολύ μικρές και κυμάνθηκαν από 1000 έως 3000 ευρώ".
Την Παρασκευή μας κάλεσε στο υπουργείο εργασίας ο κ. Κεγκέρογλου, σε συνέχεια της προηγούμενης τριμερούς συνάντησης που είχε διεξαχθεί. Ζήτησε να έρθει και ο διευθύνων σύμβουλος κ. Γεωργίτσης αλλά και η ομοσπονδία, στο πλαίσιο της συμφιλίωσης μεταξύ της διοίκησης και των εργαζομένων. Αυτή είναι η ουσία του θέματος".
Για το μέλλον του Κατσέλη ο κ. Αρβανίτης εμφανίζεται πολύ αισιόδοξος. "Εμείς πιστεύουμε πάντως ότι το εργοστάσιο θα ξανανοίξει. Τέτοιου είδους εργοστάσια δεν κλείνουν εύκολα. Ο Κατσέλης ήταν και θα είναι δυνατό όνομα στην αγορά. Είμαστε ενάμιση μήνα έξω από την αγορά. Αλλά και αύριο να μπούμε θα μπορέσουμε να ενσωματωθούμε πολύ γρήγορα σε αυτή. Ίσως όταν ξανανοίξει να υπάρχει κάποια άλλη βάση από πίσω".
Και συνεχίζει: "Μπορεί να υπάρχει ήδη πρόταση. Έχει γίνει ήδη κατάθεση πρότασης διαφορετικών συμφερόντων. Όχι του ομίλου Δαυίδ. Ή μπορεί να είναι από κάποιο άλλο fund του ομίλου. Και να ξανανοίξει όταν θα έχει ξεμπερδέψει πια με τα χρέη με λιγότερο εργατικό δυναμικό, με χαμηλότερους μισθούς. Πιστεύω ότι κάτι θα γίνει είμαι αισιόδοξος... Και τουλάχιστον να πάνε κάποιοι τουλάχιστον από τους εργαζόμενους να ξαναεργαστούν στην εταιρεία".
Ο ίδιος εκτιμά πως ακόμα κι αν ανοίξει το εργοστάσιο δεν θα είναι μέσα στους εργαζόμενους που θα μπορούσαν να ξαναπιάσουν δουλειά εκεί καθώς όπως και ο ίδιος παραδέχτηκε έκανε έντονη την παρουσία του αλλά και το πρόβλημα των εργαζομένων γεγονός το οποίο όχι μόνο δυσαρέστησε τη διοίκηση αλλά έκανε και τον ίδιο αποδέκτη σωρείας απειλών εκ μέρους της.
Αξίζει να σημειωθεί κάπου εδώ ότι η εταιρεία Κατσέλης απασχολούσε συνολικά 490 άτομα σε Αθήνα Θεσσαλονίκη και Βόλο. Στην Αθήνα μόνο απασχολούσε 350 εργαζόμενους.
Μιλώντας για την οικονομική κατάσταση της εταιρείας ο κ. Αρβανίτης αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η εταιρεία Κατσέλης από το 2002 μέχρι το 2008 είχε 110 εκ κέρδος. Μόλις έγινε η συγχώνευση, η οικογένεια Δαυίδ για να αγοράσει την εταιρεία και να μπορέσει να κάνει την συγχώνευση πήρε δάνεια. Δεν έβαλε ούτε ένα ευρώ από την τσέπη της για να κάνει την εξαγορά. Τα δάνεια αυτά χρεώθηκαν στον Κατσέλη με αποτέλεσμα να φτάσουνε στα 170 εκ. ευρώ. Έτσι έγιναν ανυπόφορα τα χρέη. Και ξανά δάνεια και ξανά κουρέματα»
Ο πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων εκτιμά ότι αν γίνονταν αναδιάρθρωση των χρεών, αυτό θα μειώνονταν στα 40 εκ. από 110 με αποτέλεσμα ο όμιλος να γλίτωνε σχεδόν 70 εκ. ευρώ.
Μεταξύ άλλων αναφερόμενος και στον καταλυτικό ρόλο που θα μπορούσε να παίξει η Eurobank, και στον ρόλο τον οποίο με τον τρόπο της τελικά έπαιξε ο κ. Αρβανίτης σχολιάζει: "Δεν είναι τυχαίο, που τη μία μέρα κατέθεσε αίτηση πτώχευσης ο Κατσέλης και την επόμενη κάποιος από την οικογένεια Δαυίδ χρήστηκε πρόεδρος στη Eurobank. Εμείς δεν θέλαμε να συμμετάσχουμε στα παιχνίδια αυτά των τραπεζών".
Οι εργαζόμενοι έβαλαν πλάτη στις δύσκολες μέρες που πέρναγε η εταιρεία. "Είχαμε φτάσει σε σημείο να μην πληρωνόμαστε και παρόλα αυτά συνεχίζαμε να δουλεύουμε με τον ίδιο ζήλο και με υπομονή. Δεχτήκαμε να πληρωνόμαστε με δωροεπιταγές σούπερ-μάρκετ και το μόνο που μας εξασφάλιζε η δουλειά μας ήταν τα τρόφιμα του μήνα."
Μιλάει με ιδιαίτερη συγκίνηση αναφερόμενος στη στήριξη που βρήκαν οι εργαζόμενοι από τους βουλευτές κ.κ. Μακρή και Κατσώτη από τους Ανεξάρτητους Έλληνες και το ΚΚΕ αντίστοιχα. "Ήταν στο πλευρό μας όχι μόνο ως πολιτικοί αλλά και ως άνθρωποι, είχαμε ηθική συμπαράσταση".
Κλείνοντας, αναφερόμενος στο δήμο Αχαρνών, μιλάει με απογοήτευση για την παρούσα δημοτική αρχή η οποία όπως λέει ήταν πανταχού απούσα από τα τεκτενόμενα στην εταιρεία. "Ο δήμαρχος δεν στήριξε τους εργαζόμενους. Σε αντίθεση με άλλους αρχηγούς δημοτικών παρατάξεων, ο δήμαρχος ήταν ο μοναδικός ο οποίος αν και περιμέναμε να είναι στο πλευρό μας, ωστόσο δεν έδειξε το ανάλογο ενδιαφέρον. Δεν ήταν παρόν σε καμία πορεία, σε καμία διαμαρτυρία.".
Υ.Γ
Υπενθυμίζουμε ότι κατά την επίσκεψή της στο εργοστάσιο της εταιρίας "Κατσέλης" που είχε πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 3 Ιουλίου, η τομεάρχης Ανάπτυξης των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Βουλευτής Ν. Κοζάνης κα Ραχήλ Μακρή, είχε δηλώσει μεταξύ άλλων:
Ως τομεάρχης Ανάπτυξης των Ανεξάρτητων
Ελλήνων η κα Μακρή έχει επισημάνει
πολλάκις ότι η ανάπτυξη δεν έρχεται με
βεγγαλικά μεγαλοστομίας και απαιτείται
η εξασφάλιση των θέσεων εργασίας
προκειμένου να τονωθεί η ενεργός ζήτηση.
Αντίθετα η Κυβερνητική πολιτική παρέχει
την δικαιολογία της οικονομικής κρίσης
σε επιχειρηματίες που οδηγούν σε λουκέτο
υγιής εν δυνάμει εταιρίες και στην
ανεργία τους εργαζομένους σε αυτές.
Παράλληλα ευαγγελίζεται ότι θα
δημιουργήσει θέσεις εργασίας στο μέλλον,
αδυνατώντας να διασφαλίσει τις υπάρχουσες
που χάνονται κατά εκατοντάδες.
