Κατά την επίσκεψη της στις εγκαταστάσεις
του εργοστασίου, το ΔΣ του σωματείου
των εργαζομένων την ενημέρωσε ότι η
διοίκηση της εταιρείας προχώρησε στην
κατάθεση αίτησης πτώχευσης στο Πολυμελές
Πρωτοδικείο Αθηνών δηλώνοντας πλέον
και επίσημα ότι η εταιρεία δεν είναι σε
θέση να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις
της.
Οι εργαζόμενοι ανέφεραν στη Βουλευτή,
μεταξύ άλλων, ότι:
Η Κατσέλης ήταν κερδοφόρα μέχρι το
2008, όταν εξαγοράσθηκε και πέρασε στον
έλεγχο της νέας εταιρείας NUTRIART. Η νέα
εταιρία φορτώθηκε το δάνειο της εξαγοράς
ύψους 50.000.000€.
Από την εξαγορά και μετά η διοίκηση
επέδειξε χαρακτηριστική αδιαφορία στην
υποστήριξη των λειτουργιών της εταιρείας
και επιδόθηκε σε όργιο κακοδιαχείρισης
και σπατάλης.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της
κακοδιαχείρισης αποτελούν οι ενέργειες
της, που είχαν ως αποτέλεσμα να:
- Παραγκωνιστεί και να εξωθηθεί σε αποχώρηση έμπειρο προσωπικό
- Παραδοθούν σε εξωτερικούς συνεργάτες κρίσιμες λειτουργίες της εταιρείας, με διαδικασίες αδιαφανείς, ενώ μπορούσαν να καλυφθούν ενδοεταιρικά.
- Γιγαντωθεί η διοίκηση με αθρόες προσλήψεις στελεχών, στα οποία δόθηκαν bonus για στόχους που ποτέ δεν πιάστηκαν, εκτοξεύοντας έτσι τα διοικητικά κόστη σε δυσθεώρητα ύψη.
- Ξοδευτούν 1,5 εκατομμύριο ευρώ για λογισμικό ERP που δεν εγκατέστησαν ποτέ.
- Διαλυθεί το δίκτυο διανομής.
Η υπάρχουσα διοίκηση αδυνατούσε να
εξασφαλίσει τις απαιτούμενές πρώτες
ύλες για την κάλυψη των παραγγελιών,
την ώρα που κατασπαταλούσε τα χρήματα
της εταιρίας σε bonus και
εξοπλισμό που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ.
Οι εργαζόμενοι είχαν επανειλημμένα
επισημάνει τις καταστροφικές επιλογές
της διοίκησης, που είχαν ως αποτέλεσμα
ο τζίρος της εταιρείας να πέσει από τα
85.000.000 το 2008 στα 15.500.000 το 2012 και η εταιρεία
να αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα
ρευστότητας τα τελευταία 2 χρόνια.
Σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζουν η εταιρεία
έχει μεγάλα περιθώρια κερδοφορίας αρκεί
να εξασφαλιστεί η χρηστή διοίκηση που
δεν θα διασπαθίζει τους πόρους της
επιχείρησης.
Ως τομεάρχης Ανάπτυξης των Ανεξάρτητων
Ελλήνων η κα Μακρή έχει επισημάνει
πολλάκις ότι η ανάπτυξη δεν έρχεται με
βεγγαλικά μεγαλοστομίας και απαιτείται
η εξασφάλιση των θέσεων εργασίας
προκειμένου να τονωθεί η ενεργός ζήτηση.
Αντίθετα η Κυβερνητική πολιτική παρέχει
την δικαιολογία της οικονομικής κρίσης
σε επιχειρηματίες που οδηγούν σε λουκέτο
υγιής εν δυνάμει εταιρίες και στην
ανεργία τους εργαζομένους σε αυτές.
Παράλληλα ευαγγελίζεται ότι θα
δημιουργήσει θέσεις εργασίας στο μέλλον,
αδυνατώντας να διασφαλίσει τις υπάρχουσες
που χάνονται κατά εκατοντάδες.